How to populate the products module with products the easy way?

[leerraum]

Hi,

I'm going to populating a shop made with products. Everything is great, but there is a huge amount of products and this task would take me three days using the interface. I recognized the CSV import option already, but I dont see an export option where I could get a CSV from, to figure out how to structure the CSV.

Is there any example of a CSV, an export option or a tutorial that helps me to speed up my task?

Cheers.

[leerraum]

ok, about 24 hours, no replies, I'll will write an php script which does it.

[geeves]

Don't need to write a CSV file. Read the documentation. There is a sample csv file in the module folder:
/modules/Products/test_import.csv

I've been working on a site with 1600+ products and csv import has been a godsend!!!

Cheers

[hhm]

Hi guys,

Do you have some example CVS-files, such that I can figure out how it works?

Also, does anyone have implemented an export feature?

/H

[coxrichuk]

Good evening,

I have got the Products CSV pretty much working apart from the images.

I think it must be where I am storing the images to be uploaded.

I see from the CSV upload screen I need to specify where the images are located, but is this relative to the CSV file I am uploading or I did see a mention of the Uploads directory?

Please let me know asap?

Thanks,

[plojewski]

Hi, but I'm trying import CSV like this:

#FLAG|#price|#name|#FIELD:data_produkcji|#FIELD:firma_produkujaca|#FIELD:kraj|#FIELD:nazwa_wlasna|#FIELD:nazwy_wlasne_dodatkowe|#details|#FIELD:podpis_zdjecia_1|#FIELD:podpis_zdjecia_2|#FIELD:podpis_zdjecia_3|#FIELD:podpis_zdjecia_4|#FIELD:podpis_zdjecia_5|#FIELD:podpis_zdjecia_6|#FIELD:podpis_zdjecia_7|#FIELD:podpis_zdjecia_8|#FIELD:podpis_zdjecia_9|#FIELD:podpis_zdjecia_10|#FIELD:podpis_zdjecia_11|#FIELD:podpis_zdjecia_12|#FIELD:podpis_zdjecia_13|#FIELD:podpis_zdjecia_14|#FIELD:podpis_zdjecia_glownego|#FIELD:rodzaj_samolotu_opis|#FIELD:tytul_2|#FIELD:tytul_3|#FIELD:tytul_4|#FIELD:tytul_5|#FIELD:tytul_6|#FIELD:tytul_7|#FIELD:tytul_8|#FIELD:zrodlo
P||Albatros C-XV|1918|Albatros C-XV|Niemcy|||"<p>Zarzucając dotychczasową linię rozwoju samolotów klasy <strong>C</strong> wytwórnia <strong>Albatros Flugzeug-Werke G.m.b.H</strong> zbudowała wiosną 1918 r. nową konstrukcję <strong>C-XIV</strong>. Rozwój jej stanowił <strong>Albatros C-XV</strong> skierowany do produkcji seryjnej. Oprócz zadań rozpoznawczych, miał spełniać również zadania szturmowe. Powstał zatem nowy typ wielozadaniowy przeznaczony w założeniach zarówno do rozpoznania bliskiego zasięgu, obserwacji dla artylerii (pułap do 6000 m), jak i zadań interwencyjnych na polu walki. C-XV był w istocie samolotem podobnym klasie <strong>CL</strong>, czyli lekkim rozpoznawczym bliskiego zasięgu, przeznaczonym do wsparcia piechoty.</p><p>Konstrukcyjnie nie był to już tak wyszukanie elegancki samolot, jak <a href=""albatros-c-xii"">Albatros C-XII</a>. Miał garbaty, kanciasty kadłub i niezbyt staranną architekturę płatowca. W tej konstrukcji względy praktyczne przeważały nad estetycznymi. Produkcję seryjną oprócz macierzystej Albatros Werke miały prowadzić również: <strong>BFW</strong>, <strong>Halberstadt</strong> i <strong>Linke-Hofmann</strong>. Produkcję rozpoczęto przed wstrzymaniem działań bojowych, jednak większość samolotów C-XV ukończono po układzie rozejmowym z 11.11.1918 r. Kilka z nich dotarło na front w ostatnich miesiącach wojny, gdzie były stosowane przeważnie od operacji wsparcia wykonywanych dotychczas przez samoloty <a href=""lvg-c-vi"">LVG C-VI</a>. Samolot był nie dopracowany i zebrał wiele uwag krytycznych. Wobec końca wojny prac modernizacyjnych nie podjęto.</p><p><strong>W Polsce.</strong></p><p>W lotnictwie polskim znajdowało się 18 samolotów <strong>Albatros C-XV</strong> (wg [1]). Wszystkie pochodziły z zakupów dokonanych przez misję kpt. Willmana w Gdańsku. Pierwsze C-XV dotarły w sierpniu 1920 r., a ostatni w listopadzie tego samego roku. Samoloty kierowano najpierw na Ławicę, a następnie do CSL i <a href=""centralne-warsztaty-lotnicze-cwl"">CWL</a>. Samoloty C-XV znalazły się w wyposażeniu eskadr: 8 EW- 2 szt. otrzymane po rozejmie; 12 EW- 2 szt., które wzięły udział w bitwie nad Niemnem oraz w akcji na Grodno i Lidę; 14 EW- w 1921 r. otrzymane z 21 EN przez połączenie eskadr; 16 EW/EW Litwy Środkowej 1 szt. +1 rozbity, w 1920 r. udział w operacji wileńskiej gen. Żeligowskiego; 21 EN w 1920 r. 8 szt. użyte w działaniach przeciw armii konnej Budionnego. Najwięcej samolotów C-XV było zatem w wyposażeniu 21 EN, gdzie zgodnie z przeznaczeniem stosowano je zazwyczaj do operacji szturmowych.</p><p>Po wojnie C-XV jako nietypowe wycofano stosunkowo szybko. Najdłużej znajdowały się w wyposażeniu 8 EW i w WSP Grudziądz do listopada 1921 r. Ostatnie skasowano na przełomie lat 1921/1922 r.</p><p><strong>Konstrukcja</strong>:<br />Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej. <br />Skrzydła dwudźwigarowe, pokryte od krawędzi natarcia do pierwszego dźwigara sklejką, reszta płótnem.<br />Kadłub półskorupowy, miał pokrycie z kilku warstw sklejki. Przekrój prostokątny z zaokrąglonym grzbietem. Pokrycie części górnej w przedzie na 25% długości kadłuba wykonane było z blachy aluminiowej. Kabiny odkryte.<br />Usterzenie klasyczne. Statecznik pionowy, drewniany, połączony był na stałe z kadłubem, ster kierunku i usterzenia poziome, spawane były z rur stalowych, pokryte płótnem. <br />Podwozie klasyczne stałe.</p><p><strong>Uzbrojenie</strong>- 1 stały karabin maszynowy pilota Spandau wz. 08/15 kal. 7,92 mm i 1 ruchomy karabin maszynowy obserwatora Parabellum wz. 14/17 kal. 7,92 mm. Udźwig bomb- 100 kg.</p><p><strong>Silnik</strong>- rzędowy Benz Bz-IV o mocy 147 kW (200 KM) lub Benz Bz-IVa o mocy 162 kW (220 KM).</p><p><strong>Dane techniczne C-XV</strong> (wg [1]):<br />Rozpiętość- 11,80 m, długość- 7,47 m, wysokość- 3,33 m, powierzchnia nośna- 37,5 m².<br />Masa własna- 895 kg, masa użyteczna- 430 kg, masa całkowita- 1325 kg.<br />Prędkość max- 165 km/h, czas wznoszenia na 1000 m- 3'15"", pułap- 6000 m, zasięg- 450 km, czas lotu- 3 h.</p>"|||||||||||||||Samolot rozpoznawczy Albatros C-XV w barwach niemieckiego lotnictwa wojskowego. (Źródło: Gray P., Thetford O. „German Aircraft of the First World War”. Doubleday & Company, Inc. Garden City. New York 1970). |Samolot rozpoznawczy||||||||[1] A. Morgała „Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.<br />[2] Gray P., Thetford O. „German Aircraft of the First World War”. Doubleday & Company, Inc. Garden City. New York 1970.
P||Albatros CL-II|ok. 1917|Albatros CL-II|Niemcy|||<p><strong>W Polsce.</strong></p><p>Wg [1]- w polskich archiwach podana jest informacja sugerująca użytkowanie w Polsce samolotów <strong>Albatros CL-II</strong>. Informacja ta powstała prawdopodobnie w wyniku popełniania błędu przy ręcznym przepisywaniu nazwy samolotu przez ówczesnych kancelistów. Samolot Albatros CL-II nie był używany w Polsce.</p>||||||||||||||||Samolot rozpoznawczy, szturmowy.||||||||[1] Morgała A. „Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.<br />
P||Albatros D-II|1916|Albatros D-II|Niemcy|||"<p>Samolot <strong>Albatros D-II</strong> został zbudowany w firmie <strong>Albatros Flugzeug-Werke G.m.b.H</strong> w Berlinie w 1916 r. Razem ze swym poprzednikiem, samolotem <strong>Albatros D-I</strong>, był najlepiej opracowanym aerodynamicznie myśliwcem roku 1916. Zbudowano 50 samolotów wersji D-I i 275 D-II.</p><p>Jesienią 1916 r. zakłady <strong>Oeffag</strong> w Wiener Neustadt zakupiły licencję na samolot Albatros D-II. Prototyp austro-węgierski, oznaczony <strong>Albatros D-II (Oef)</strong> (w Polsce nazywany również <strong>Oeffag D-II</strong>), wystartował w styczniu 1917 r. Różnił się on od niemieckich. Miał silnik większej mocy Austro-Daimler, całkowicie osłonięty pokrywą z blachy. Uzbrojenie stanowił pojedynczy k.m. wewnątrz kadłuba na prawym jego boku. Po zbudowaniu kilkunastu sztuk produkcję przerwano na rzecz nowego typu, <a href=""oeffag-d-iii"">Albatros D-III (Oef)</a>.</p><p>Był poprzednikiem słynnego samolotu <a href=""albatros-d-iii"">Albatros D-III</a>. Różnił się od niego klasyczną jednoprzęsłową komorą płatów.</p><p><strong>W Polsce.</strong></p><p>W lotnictwie polskim był <strong>Albatros D-II</strong> zdobyty w Wielkopolsce. Wyremontowany we wrześniu 1919 r. w warsztatach SL Ławica został włączony do wyposażenia Szkoły Pilotów w Ławicy. Wg [1] prawdopodobnie w Polsce znajdował się drugi Albatros D-II. W marcu 1919 r. w raportach I RPL w Warszawie wyszczególniano D-II bez podanego numeru. Drugi Albatros D-II mógł zatem zaistnieć, ale mogła to być również pomyłka kancelistów służby technicznej.</p><p>W 2008 r. oferowany był do sprzedaży pełnowymiarowy model samolotu Albatros D-II, zbudowany pod nadzorem wybitnego specjalisty- modelarza z Poznania. Samolot zbudowany został z materiałów używanych do budowy oryginalnych samolotów z zachowaniem wierności i szczegółów pierwowzoru. Rozpiętość skrzydeł ok. 7 m, masa ok 320 kg. Wewnątrz specjalna metalowa konstrukcja umożliwiająca podwieszenie samolotu. Posiadał ruchome stery, obracające się śmigło, podwozie jezdne.</p><p><strong>Konstrukcja</strong>:<br />Jednomiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.<br />Płaty prostokątne drewniane, kryte płótnem. <br />Kadłub półskorupowy, drewniany o przekroju w przedniej części owalnym przechodził płynnie w duży kołpak śmigła. W części środkowej i tylnej boki kadłuba płaskie. Kabina odkryta.<br />Podwozie klasyczne stałe.</p><p><strong>Uzbrojenie</strong>- 2 stałe karabiny maszynowe pilota Spandau wz.08/15 kal. 7,92 mm.</p><p><strong>Silnik</strong>- rzędowy Mercedes D-III o mocy 118 kW (160 KM). W wersji austriackiej silnik rzędowy Austro-Daimler o mocy 147 kW (200 KM).</p><p><strong>Dane techniczne D-II</strong> (wg [1]):<br />Rozpiętość- 8,5 m, długość- 7,4 m, wysokość- 2,64 m, powierzchnia nośna- 24,5 m².<br />Masa własna- 637 (wg [1]- 673) kg, masa użyteczna- 251 (wg [1]- 225) kg, masa całkowita- 888 (wg [1]- 898) kg.<br />Prędkość max- 175 km/h, czas wznoszenia na 1000 m- 5', pułap- 5200 m, zasięg- 230 km, czas lotu- 1 h 30'.</p>"|Samolot myśliwski Albatros D-II lotnictwa niemieckiego. (Źródło: archiwum). ||||||||||||||"Makieta samolotu Albatros D-II. (Źródło: <a href=""http://www.hero-collection.com.pl/content/index.html"" target=""_blank "">&#8222;HERO COLLECTION&#8221;</a>)."|Samolot myśliwski||||||||"[1] Morgała A. „Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.<br />[2] Goworek T. „Samoloty myśliwskie I wojny światowej”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1981.<br />[3] <a href=""http://www.aeroklubpolski.pl/"" target=""_blank "">„Aeroklub Polski”</a>"
P||Albatros D-III|1916|Albatros D-III|Niemcy||L-20|"<p>Samolot <strong>Albatros D-III</strong> został zbudowany w firmie <strong>Albatros Flugzeug-Werke G.m.b.H</strong> w Berlinie. Projekt opracował <strong>Robert Thelen</strong> wraz z <strong>Schubertem</strong> i <strong>Gnädigiem</strong>. Stanowił dalszy rozwój samolotów <strong>Albatros D-I</strong> i <a href=""albatros-d-ii"">Albatros D-II</a>. Posiadał opływowy kadłub i układ powierzchni nośnej w konfiguracji półtorapłata wzorowanej na komorze płatów samolotów <a href=""nieuport-11c1-bebe"">Nieuport</a>. Prototyp został oblatany we wrześniu 1916 r. Produkcję seryjną uruchomiono w wytwórni macierzystej oraz w filii <strong>Ostdeutsche Albatros-Werke</strong> (<strong>OAW</strong>) w Pile. Samoloty Albatros D-III produkowano do stycznia 1918 r. Razem zbudowano 1352 egz. (wg [2]- 1340 egz.).</p><p>Używane były na Froncie Zachodnim, w Macedonii, Palestynie i w Rosji. Odznaczały się dobrymi właściwościami i dały się poznać jako groźny przeciwnik. Dzięki nim lotnictwo niemieckie uzyskało przewagę w powietrzu, utrzymując ją przez kilka miesięcy. Podczas eksploatacji samolotu ujawniły się błędy konstrukcyjne, urywały się dolne płaty. Przyczyną było sprowadzenie dużych sił skupionych do jednego węzła stojaków na pojedynczym dźwigarze dolnego płata. Przy przekroczeniu prędkości krytycznej następowała wibracja zakończona uszkodzeniem płata. Aby zapobiec tym problemom zastosowano dodatkowe usztywnienia krótkim zastrzałem od nasady przedniego stojaka komory płatów do pręta w krawędzi natarcia dolnego płata. Później wprowadzono wzmocnienie samych dźwigarów w dolnym płacie, pokrywając je metalową otuliną z taśmy metalowej, a następnie rurą stalową o przekroju prostokątnym. Kolejny problem sprawiały półskorupowe kadłuby, dobrze znoszące przestrzeliny w locie, ale kruche przy lądowaniu i łatwo łamiące się, zwłaszcza przy kapotażu.</p><p><strong>W Polsce.</strong></p><p>W Polsce było 26 samolotów <strong>Albatros D-III</strong> w większości pochodzących ze zdobyczy wojennej w Wielkopolsce, b. Kongresówce, Małopolsce, na Śląsku i Froncie Południowym, dwa zakupiono w Niemczech. Samoloty te znalazły się w wyposażeniu: 1 Eskadry Wielkopolskiej (później 12 EW), 2 Eskadry Wielkopolskiej (później 13 EM), 4 Eskadry Wielkopolskiej (później 15 EM), 4 EW, 5 EW, 8 EW, 10 EW, 11 EW. Brały udział w walkach na Froncie Południowym w Małopolsce Wschodniej, na Froncie Litewsko-Białoruskim i na Froncie Wielkopolskim. Ponadto były w wyposażeniu Szkoły Pilotów na Ławicy, Wojskowej Szkoły Lotniczej, II Szkole Pilotów, OSOL i Szkole Mechaników Lotniczych- wszystkich na lotnisku Mokotowskim, I Szkole Pilotów w Krakowie i WSP w Grudziądzu.</p><p>Używane w lotnictwie polskim Albatrosy D-III miały te same wady, jak opisane poprzednio w lotnictwie niemieckim. Kruche kadłuby łamały się przy twardszym lądowaniu, a komora płatów musiała być regulowana po każdym locie. Ostatni wypadek na Albatrosie wydarzył się 14.12.1919 r. w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych w Warszawie, podczas oblotu po remoncie nastąpiło oderwanie skrzydeł, pilot zginął. W wyniku tego 20.12.1919 r. wycofano Albatrosy D-III z użytku i zabraniono wykonywania na nich lotów. Samoloty odesłano do składnic lotniczych: CSL i SL Ławica. Jednak kilka nie zostało skasowanych i przetrwały w 1 i 3 PL. Dwa były później używane w Wyższej Szkole w Grudziądzu, aż do kwietnia 1923 r.</p><p><strong>Konstrukcja</strong>:<br />Jednomiejscowy półtorapłat o konstrukcji drewnianej.<br />Górny płat niedzielony, dwudźwigarowy. Przedni dźwigar usytuowany blisko krawędzi natarcia. Nosek skrzydła, wykonany ze sklejki, tworzył z pierwszym dźwigarem zamknięty obwód, podobny do stosowanych później w skrzydłach kesonowych. Dolny płat jednodźwigarowy. Pokrycie skrzydeł płótnem. <br />Kadłub półskorupowy o konstrukcji podłużnicowo-wręgowej pokrytej sklejką. Kabina odkryta.<br />Usterzenie o obrysie eliptycznym. Płatowce późnoseryjne miały usterzenie pionowe o obrysie bardziej zaokrąglonym- owoidalnym, takie jak w <a href=""albatros-d-v"">Albatrosach D-V</a>. Stateczniki drewniane pokryte sklejką, stery spawane z rur stalowych, pokryte płótnem. <br />Podwozie klasyczne stałe.</p><p><strong>Uzbrojenie</strong>- 2 stałe karabiny maszynowe pilota Spandau wz.08/15 kal. 7,92 mm.</p><p><strong>Silnik</strong>- rzędowy Mercedes D-III o mocy 118 kW (160 KM). W Polsce stosowano również silniki Mercedes D-IIIa o mocy 126-130 kW (170-175 KM).</p><p><strong>Dane techniczne D-III</strong> (wg [1]):<br />Rozpiętość- 9,05 (wg [2]- 9,0) m, długość- 7,33 m, wysokość- 2,98 (wg [2]- 2,9) m, powierzchnia nośna- 20,9 (wg [2]- 20,86) m².<br />Masa własna- 660 (wg [2]- 673) kg, masa użyteczna- 225 (wg [2]- 235) kg, masa całkowita- 885 (wg [2]- 908) kg. W wersji wzmocnionej- masa własna- 735 kg, masa użyteczna- 325 kg, masa całkowita- 1060 kg.<br />Prędkość max- 175 (wg [2]- 165) km/h, prędkość przelotowa 160 km/h, czas wznoszenia na 1000 m- 3' 18"", pułap- 5450-5800 m, zasięg- 320 km, czas lotu- 2 h.</p>"|||||||||||||||Samolot myśliwski Albatros D-III w polskich barwach. (Źródło: archiwum). |Samolot myśliwski||||||||[1] Morgała A. „Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.<br />[2] Goworek T. „Samoloty myśliwskie I wojny światowej”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1981.<br />

etc....

and I always got errors like this:

8::invalid field count (24 of expected 33)
9::invalid field count (24 of expected 33)
10::invalid field count (24 of expected 33)
11::invalid field count (24 of expected 33)
12::invalid field count (24 of expected 33)
13::invalid field count (24 of expected 33)

I checked this - there are the same numbers of columns in every row. I've got 2500 products. How to import them via CSV????